Jounc(-de-Gérard)
Juncus gerardi
Juncaceae
Nom en français : Jonc de Gérard.
Descripcioun :Aquéu jounc es uno planto renadivo emé de long rizoumo. Trachis dins li prado e pelouso umido, pulèu richo en sau e pas trop liuen de la mar. Fai uno pelouso gaire sarrado. Èi proche de Juncus compressus e coume éu si tepalo soun emé un bout redoun. Se destrìo pamens que si tepalo, longo de 3 à 3,5 mm, soun bruno e mai sourno sus li bord. Lou fru madur li despasso de mens de 1 mm e la brateolo èi peréu bruno. Coumpara emé lou joun-di-cambo-plato que ié sèmblo proun
.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : 6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 10 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 900 m
Aparado : Noun
Mai à juin
Liò : Prado umido
- Pelouso emé sau
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Juncus gerardi Loisel., 1809
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788